Skutki podatkowe finansowania szkoleń dla członków rady nadzorczej

Skutki podatkowe finansowania szkoleń dla członków rady nadzorczej

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zgodził się ze stanowiskiem wnioskodawcy, że członkowie Rady Nadzorczej w związku ze sfinansowaniem ich udziału w szkoleniach nie będą uzyskiwać przychodu podatkowego.

Opis zdarzenia przyszłego

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że wnioskodawca jest bankiem spółdzielczym, a jednym z jego organów jest rada nadzorcza. Wnioskodawca pokrywa koszty szkoleń członków RN, które mogą odbywać się w następujący sposób: a) w siedzibie Banku; b) online; c) poza siedzibą Banku (szkolenie krajowe lub zagraniczne); d) członek RN uczestniczy indywidualnie w szkoleniu zorganizowanym przez podmiot zewnętrzny (np. firmę szkoleniową, związek rewizyjny). Co istotne, złożony wniosek dotyczył wyłącznie szkoleń, których tematyka jest związana przedmiotowo z obowiązkami realizowanymi w ramach sprawowanej funkcji Członka Rady Nadzorczej.

W związku ze sfinansowaniem udziału Członków RN w szkoleniach Bank ponosi wszystkie lub niektóre spośród kosztów takich jak: koszt wynagrodzenia za udział w szkoleniu, koszt wynagrodzenia dla osoby prowadzącej szkolenie, koszt wydruku materiałów szkoleniowych, koszt wynajmu sali na szkolenie, koszty dojazdu, noclegu, wyżywienia dla uczestników szkolenia czy koszt poczęstunku w trakcie szkolenia.

Wnioskodawca, jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych dotychczas rozpoznawał przychód u członków RN z tytułu finansowania szkoleń i pobierał oraz odprowadzał z tego tytułu zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Pytanie

Czy przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych należy interpretować w ten sposób, że członkowie RN w związku ze sfinansowaniem przez Bank ich udziału w szkoleniach nie będą uzyskiwać przychodu podatkowego, w związku z czym na Banku nie będą ciążyć obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu sfinansowania Szkoleń?

Stanowisko Wnioskodawcy

W ocenie Wnioskodawcy, przepisy ustawy o PIT należy interpretować w ten sposób, że członkowie RN w związku ze sfinansowaniem przez Bank ich udziału w szkoleniach nie będą uzyskiwać przychodu podatkowego, w związku z czym na Banku nie będą ciążyć obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu sfinansowania szkoleń.

Ocena stanowiska

Dyrektor KIS uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe, uzasadniając je w następujący sposób.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy o PIT, przychodami, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną, jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne

kowego, zarówno formę pieniężną, jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika. Dla celów podatkowych nieodpłatne świadczenie obejmuje działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Kwestia rozumienia pojęcia „nieodpłatnych świadczeń” – w aspekcie świadczeń pracowniczych – była przedmiotem analizy Trybunału Konstytucyjnego, który w wyroku z 8 lipca 2014 r. sygn. akt K 7/13 dokonał ustalenia, jakie kryteria statuują nieodpłatne świadczenie do zakwalifikowania go jako przychodu pracownika z tytułu stosunku pracy. Trybunał Konstytucyjny definiując pojęcie „innych nieodpłatnych świadczeń” jako przychodu, w rozumieniu art. 12 ust. 1 i art. 11 ust. 1 ustawy o PIT wskazał, że za przychód pracownika mogą być uznane takie świadczenia, które:

－ | po pierwsze, zostały spełnione za zgodą pracownika (skorzystał z nich w pełni dobrowolnie),

－ | po drugie, zostały spełnione w jego interesie (a nie w interesie pracodawcy) i przyniosły mu korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść,

－ | po trzecie, korzyść ta jest wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi (nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów).

Wobec tego, przyjęcie oceny uznającej konkretne świadczenie ze strony pracodawcy za przychód pracownika ze stosunku pracy, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, winno opierać się na przesłankach wynikających z ww. przepisów ustawy o PIT, które Trybunał Konstytucyjny w powołanym powyżej wyroku uznał za zgodne z Konstytucją i przedstawił ich interpretację. Idąc dalej, nieodpłatne świadczenie jest przychodem pracownika, gdy korzyść jest wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi, tj. nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów. W sytuacji, gdy nieodpłatne świadczenie nie powoduje przysporzenia w postaci nabycia wymiernej korzyści majątkowej, czy to w postaci również wymiernego zaoszczędzenia wydatku, to wówczas nie można mówić o przychodzie z tytułu nieodpłatnego świadczenia. W konsekwencji należy przyjąć, że mimo bardzo szerokiego ujęcia pojęcia przychodu, nie każde świadczenie spełnione przez pracodawcę na rzecz pracownika podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Przykładem tego rodzaju świadczeń są świadczenia spełnione wyłącznie w interesie pracodawcy, tj. mające charakter służbowy, a nie prywatny. Powyższy wyrok Trybunału Konstytucyjnego dotyczy wprawdzie świadczeń uzyskiwanych przez pracowników, jednak zawiera wskazówki interpretacyjne, jak należy rozumieć nieodpłatne świadczenia i przywołane ustalenia pozostają aktualne również do osób będących członkami rady nadzorczej, o których mowa w analizowanym wniosku.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca pokrywa koszty szkoleń dla członków RN Banku. Finansowanie przez Bank szkoleń oraz udział członków RN Banku w szkoleniach stanowi realizację obowiązków wynikających z ustawy – Prawo bankowe oraz innych regulacji. Specyfiką branży bankowej są ciągle zmiany i wysoki poziom skomplikowania regulacji określających zasady jej funkcjonowania. Powoduje to konieczność ciągłej aktualizacji wiedzy i umiejętności członków RN Banku, przede wszystkim poprzez udział w szkoleniach. Bez udziału w szkoleniach członkowie RN Banku nie byliby w stanie spełnić wymogów nakładanych na nich przez przepisy prawa. Wiedza i umiejętności zdobyte w trakcie Szkoleń są przydatne, ze względu na ich branżową specyfikę a także częste zmiany, w praktyce jedynie do pełnienia funkcji członka RN Banku.

Zgodnie z art. 22aa ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe – członkowie zarządu i rady nadzorczej banku powinni mieć wiedzę, umiejętności i doświadczenie, odpowiednie do pełnionych przez nich funkcji i powierzonych im obowiązków, oraz dawać rękojmię należytego wykonywania tych obowiązków. Natomiast w myśl art. 22aa ust. 8 tej ustawy: Bank zapewnia środki niezbędne do przygotowania członków zarządu i rady nadzorczej do pełnienia przez nich funkcji i środki niezbędne do ich szkolenia.

Powyższe przepisy wskazują zatem, że członkowie rady nadzorczej banku winni posiadać wiedzę, umiejętności i doświadczenie, odpowiednie do pełnionych przez nich funkcji i powierzonych im obowiązków. Natomiast bank jest zobowiązany do zapewnienia środków niezbędnych do przygotowania członków rady nadzorczej do pełnienia przez nich funkcji i środków niezbędnych do ich szkolenia.

Reasumując, należy stwierdzić, że pokrycie przez bank na rzecz członków RN Banku kosztów ich udziału w szkoleniach związanych z pełnieniem funkcji członka RN Banku, nie będzie stanowić dla Nich przychodu w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym – z tytułu ww. świadczeń – na Banku nie będzie ciążył obowiązek obliczenia, pobrania i odprowadzenia zaliczek na podatek dochodowy.

Źródło:

• Pismo z dnia 30.05.2025 r., wydane przez: Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, 0113-KDIPT2-3.4011.316.2025.1.GG, Skutki podatkowe finansowania szkoleń dla członków rady nadzorczej