Umowa sponsorska

Sponsoring stanowi jedną z form masowej promocji, której celem jest dotarcie do szerokiego grona odbiorców i promowanie wizerunku, produktu czy świadczonej usługi. Pozwala na zyskanie popularności, poszerzenie kręgu klientów, zbudowanie pożądanej renomy, a także poprawienie wizerunku w kryzysowych sytuacjach. Artykuł Umowa sponsorska jest częścią serii artykułów Umowy.

Sponsoring jest to forma działalności polegająca na „finansowaniu przez sponsora określonego przedsięwzięcia w zamian za świadczenie wzajemne sponsorowanego”. Sponsoring jako zjawisko o charakterze zarówno gospodarczym, jak i społecznym, przynosi obopólne korzyści, gdyż z jednej strony wspiera rozwój, zwłaszcza w sferze kultury, sztuki czy sportu, zaś z drugiej – daje okazję do promocji.

Podstawę wskazanego stosunku prawnego będzie stanowiła umowa sponsorska, zwana też często umową sponsoringu. Jest to umowa nienazwana, a więc nieuregulowana wprost w polskim prawie, lecz dopuszczalna z uwagi na zasadę swobody umów. Poprzez umowę sponsorską przedsiębiorca (sponsor) zobowiązuje się spełnić określone świadczenie pieniężne na rzecz wspomagania działalności prowadzonej przez sponsorowanego lub dla osiągnięcia pożądanego przez niego celu ogólnego, w zamian za co sponsorowany zobowiązuje się do działań reklamowych, marketingowych lub innych działań wspierających gospodarczą działalność sponsora.

Stronami umowy sponsorskiej są sponsor i sponsorowany. Zarówno po jednej, jak i po drugiej stronie mogą występować osoby fizyczne i prawne, gdyż nie ma żadnych ograniczeń ustawowych w tymże zakresie. Jednakże w praktyce, z uwagi na ekonomiczny aspekt przedsięwzięcia, najczęściej sponsorem jest przedsiębiorca, posiadający odpowiednie zaplecze finansowe, natomiast podmiotem sponsorowanym osoba fizyczna lub działalność nie mająca charakteru gospodarczego. Rzecz jasna, istnieją od tego odstępstwa, a jako przykład można podać kluby piłkarskie, działające w formie spółek akcyjnych i prowadzące działalność gospodarczą, a przy tym chętnie korzystające z pomocy sponsorów.

Rodzaj prowadzonej działalności przez przedsiębiorcę co do zasady nie ma znaczenia, chociaż w tej materii istnieją wyjątki i dotyczą w szczególności branży tytoniowej i alkoholowej. Producenci wyżej wskazanych wyrobów mogą występować jako sponsorzy w celu promocji swoich marek, jednakże istnieją ograniczenia w dopuszczalności informowania o tym opinii publicznej. Szczegółowe regulacje dotyczące możliwości oraz sposobu promowania zawierają ustawa o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi oraz ustawa o ochronie zdrowia przed następstwami używania tytoniu i wyrobów tytoniowych. Jako przykład można wskazać zakaz reklamowania w telewizji czy kinie papierosów oraz „mocniejszych” alkoholi.

Umowa sponsorska nie wymaga zachowania szczególnej formy (może być zawarta nawet w formie ustnej), jednakże konieczność jej udokumentowania w formie pisemnej może wynikać z innych przepisów. Ponadto, fakt udokumentowania może mieć istotne znaczenie w ewentualnym sporze pomiędzy stronami. Prawa i obowiązki powinny być wyczerpująco określone w zawartej między stronami umowie. Głównym uprawnieniem sponsorowanego jest możliwość domagania się spełnienia określonego w umowie świadczenia. Najczęściej to świadczenie będzie miało postać oznaczonej sumy pieniężnej, chociaż może również przybrać formę rzeczową czy usługową. Sponsorowany ma również prawo żądać od sponsora zachowania w tajemnicy informacji powziętych przy wykonywaniu umowy, a związanej z działalnością prowadzoną przez sponsorowanego, a także żądać udzielenia mu zezwolenia na korzystanie z określonych praw własności intelektualnej. Jako dodatkowe postanowienie można zawrzeć zobowiązanie sponsora do powstrzymania się od jednoczesnego udzielania wsparcia innym przedsięwzięciom o podobnym charakterze. Natomiast sponsor może wymagać, aby druga strona wykonywała czynności do których zobowiązała się w umowie, a także uwzględniała jego wskazówki przy organizacji wydarzeń, eventów czy konferencji. Sponsorowany przede wszystkim jest obowiązany do uzewnętrzniania faktu sponsoringu poprzez umieszczanie logo lub danych sponsora na plakatach, banerach reklamowych, ulotkach itp. Nadto, sponsor może żądać sprawozdań czy faktur z przedsięwzięć podejmowanych przez sponsorowanego, a także udzielenia informacji na temat sposobu wykonania umowy. W praktyce sponsorzy często w umowach zawierają klauzule umożliwiające im natychmiastowe rozwiązanie umowy, w razie gdyby niestosowne zachowania, postawa albo obraźliwe wypowiedzi sponsorowanego (bądź osób działających w jego imieniu) mogła narazić przedsiębiorca na utratę renomy albo dobrego imienia.

Niewypełnienie przez sponsora obowiązków wywołuje skutki właściwe dla niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania pieniężnego. Co warte podkreślenia, w przypadku gdy nieprzekazanie przez sponsora środków finansowych spowodowałoby szkodę po stronie podmiotu sponsorowanego, np. konieczność odwołania wydarzenia na które zostały już poczynione nakłady pieniężne, może on dochodzić odpowiedniego odszkodowania.

Sponsorowany ponosi odpowiedzialność kontraktową w zakresie wywiązywania się z obowiązku rozpowszechniania działalności i marki sponsora stosownie do treści umowy. Co istotne, nie ponosi odpowiedzialności za brak pozytywnych efektów przeprowadzonych działań, czyli m.in. wzrostu rozpoznawalności marki, polepszenia wizerunku sponsora czy podniesienia poziomu sprzedaży towarów bądź usług.

Masz pytania? Porozmawiaj z nami – kliknij tutaj.